GES012 - Het land heeft bomen nodig

Herbebossing Arenberg en bos in Emsland

Het pad van Geeste naar Varloh wordt enerzijds gekenmerkt door metershoge zandduinen en anderzijds door een uitgestrekt dennenbos dat verhindert dat deze duinen zich verplaatsen. Nog maar 150 jaar geleden was het zand in grote delen van het Emsland nog in beweging, omdat vrijwel alle bossen waren gekapt ten behoeve van de schapenhouderij. In 1780 was nog maar 2.200 procent van de 0,03 vierkante meter van het district Meppen bedekt met bos, terwijl 7,5 procent van het oppervlak was verdwenen onder zandduinen. Sinds de 16e eeuw hebben de verschillende heersers herhaaldelijk opdracht gegeven om het gebied te herbebossen. Alle pogingen mislukten echter door de weerstand van de boeren, die in de schapenhouderij hun enige bron van inkomsten zagen. Zodra de eerste dennenbossen verschenen, dreven ze hun kuddes daarheen en lieten de dieren de jonge bomen opeten.
De hertogen van Arenberg waren de eersten die succes hadden en het Amt van Meppen viel in 1803 onder hun bewind. Ook hun bosbouworganisatie had aanvankelijk moeite om de boeren te overtuigen. Met de steun van Pruisen kon vanaf 1866 geleidelijk de schapenhouderij worden teruggedrongen en de kale heidevelden worden herbebossen. Tijdens de wereldoorlogen gingen sommige jonge bossen opnieuw verloren. In de jaren vijftig werd echter in het kader van het Emslandplan herbebossing met behulp van nieuwe energiebronnen uitgevoerd. De bossen tussen Geeste en Varloh dateren uit deze tijd.