IK ZIE: “Een kruispunt met een lantaarnpaal en een wegwijzer voor het wandelknooppuntensysteem op de Biener Landstraße…”
Archeologische vondsten van een historische straat - derde deel van de sensationele archeologische vondsten in Geeste
Het pad naar een pre-Romeinse nederzetting liep ooit parallel aan de huidige Biener Landstraße. Ook in de Romeinse tijd was dit nog zo: aan de hand van het grote aantal verkleuringen in de grond kunnen plattegronden van (woon)huizen, maar ook bijgebouwen zoals kleine opslagplaatsen, worden gereconstrueerd. Blijkbaar was hier ooit een dorp met meerdere boerderijen. Er zijn open haarden en resten van kleiovens gevonden, evenals kuilen waarin tijdens de nederzettingsactiviteiten kapotte vaten en andere grotendeels onbruikbare apparatuur zijn gevallen. Scherven uit deze kuilen kunnen soms opnieuw worden samengevoegd tot vaten.
Het pad zelf is nog steeds zichtbaar in de grond: in het Archeologisch Museum Meppen is het zandprofiel van het pad als afdruk te bewonderen. Daar kunnen cultuurliefhebbers de sporen van de voormalige massief houten wielen in het zand bekijken. Op een gegeven moment staken ze de zandpaden over en lieten een 3000 jaar oud modderspoor in de bodem achter. Ook hieruit blijkt dat de nederzetting later verlaten is: de bovenliggende afzettingen tonen aan dat de bodem gedurende lange tijd niet meer door de mens is beïnvloed.
Deskundigen veronderstellen dat de nederzetting dateert uit ongeveer 400 na Christus. werd verlaten. Pas vanaf de middeleeuwen zijn op de oude weg weer wagensporen te zien: in het bovenste gedeelte van de bodemstructuur getuigen de met ijzer beslagen wielen uit de recentere bewoningsgeschiedenis van menselijk gebruik van de weg.