MEP007 - Natuurlijk paradijs

Borken Paradijs

Het verschil tussen een ‘weide’ en een ‘weide’ kan op schitterende wijze worden uitgelegd in het natuurreservaat Borkener Paradies. Tegenwoordig gebruiken vooral stadsbewoners de twee begrippen als synoniemen, omdat het vee meestal graast op uitgestrekte, grasrijke terreinen die nauwelijks van gemaaide weilanden te onderscheiden zijn. In vroegere eeuwen werd het vee echter naar het Hudewald gedreven, dat tevens hout en hooi opleverde voor de winter. Door dit gebruik ontstond in de loop van de tijd een natuurgebied, dat bewaard is gebleven op het eilandachtige gebied tussen de Eems en een oude Eemsarm: een licht, parkachtig bos met eeuwenoude, machtige oude bomen. Tussen en onder de enorme eiken grazen nog steeds runderen en paarden. Ze dragen bij aan het behoud van het bijzondere habitatmozaïek dat ooit kenmerkend was voor dit rivierlandschap met zijn zandgronden. Naast de bosschages met grillige beuken- en eikenbossen, afgewisseld met sleedoorn en meidoorn, zijn er ook droge zandgraslanden en heidepercelen, maar ook ooibossen en rietlanden.
Een rondwandelpad voert door het 30 hectare grote natuurreservaat, dat het karakter van een middeleeuwse gemeenschappelijke grond heeft behouden – en dat tegenwoordig nauwelijks nog als ‘weide’ te herkennen is.