Grenspaal nr. 163
Zoals rivieren elders vaak de loop van een grens markeren, vormde het verlaten Bourtanger Moor in de middeleeuwen de natuurlijke grens tussen de verschillende gebieden in het huidige Nederland en Duitsland. Pas na het begin van de kolonisatie van het heidegebied kwam de vraag op: waar grenzen de twee staten precies aan elkaar? In het Verdrag tussen de Staten-Generaal der Nederlanden en het Prinsbisdom Münster uit 1764 werd deze grens vastgelegd. Deze grens werd destijds met dertien stenen gemarkeerd. Ze stonden op alle hoeken van de overigens kaarsrechte grens.
Deze stenen hebben een bredere kop, waarop aan de Nederlandse zijde de letters RBF (Respublica Belgicae Foederatae) staan en aan de Münsterzijde de letters EPM (Episcopatus Monasteriensis). Het grensverdrag van Meppen uit 1824 veranderde ten eerste het nummer, ten tweede de nummering en ten derde het opschrift van de stenen: op de hamerkop werd aan de Duitse kant de “H” voor Hannover toegevoegd en aan de andere kant de “N” voor Nederland. Nadat het koninkrijk Hannover in handen van Pruisen viel, werd de “P” toegevoegd.