IK ZIE: “Lindebomen rond het kerkplein in Wietmarschen.”
Lindebomen als hoeders van de dorpsgemeenschap
In het centrum van het dorp Wietmarschen, net achter de Stiftskirche, de St. Johanneskirche, bevinden zich de begraafplaats, voormalige boerderijen en het kloostergebouw. De paden zijn omzoomd met lindebomen. Lindebomen hebben altijd een bijzondere betekenis voor mensen gehad.
Dat geldt ook voor Wietmarschen, waar al lang lindebomen voorkomen.
Eén van de oudste boerderijen in Wietmarschen, de boerderij Liening, is vernoemd naar de lindebomen die er in de 15e eeuw groeiden. De mensen die er woonden, werden Lynde of Lyndeman genoemd.
Tussen de 12e en de 15e eeuw beheerde het klooster zeven boerderijen die volledig in erfgoed waren. Eén van de boerderijen werd ook naar de lindebomen vernoemd, wat nog eens laat zien hoe belangrijk de aanwezigheid van deze bomen in het dorp was. Er werd gedacht dat lindebomen
Symbool van rechtvaardigheid, liefde, vrede en thuis. Het was een populaire ontmoetingsplaats voor de dorpsgemeenschap. Daarom werden lindebomen vaak in het centrum van een stad geplant. De hartvormige bladeren en de zoete geur maken het een geliefde boom onder geliefden. Geen wonder dat er ook een feestje werd gevierd in de schaduw van de lindeboom.
In veel Midden-Europese landen danste men onder lindebomen, vandaar de naam “dansende lindeboom”: onder de wijdverspreide bomen, speciaal aangeplant op rekjes, werd ruimte gecreëerd als podium voor de muzikanten en dansers. De dorplindeboom was vaak de belangrijkste ontmoetingsplaats in het dorp, voor het bruids- en dagbladnieuws. Er bestond ook een traditie om ‘hof’ te houden onder de lindeboom. Het zogenaamde Thing was de benaming voor Germaanse rechtszittingen, die vaak in de open lucht onder een boom, bijvoorbeeld de linde, plaatsvonden. Ook de aanplantingen in Wietmarschen op het kloosterterrein vinden hun oorsprong in deze traditie.
Ook het planten van lindebomen langs bosranden, lanen of dorpspleinen kan een bijdrage leveren aan de bescherming van bijen. De lindeboom levert dankzij de relatief late bloei, in juni (zomerlinde) of juli (kleinbladige linde), veel nectar voor bijen en andere insecten. In de tuin bloeien dan nog maar een paar andere bloemen. De typische intense geur van de lindeboom komt terug in de smaak van de honing en maakt het tot een culinaire specialiteit.
Wilt u meer weten over de vele betekenissen van de lindeboom, dan kunt u gedetailleerde informatie vinden op de website van de Universiteit van Göttingen.
Lindebomen als hoeders van de dorpsgemeenschap
In het centrum van het dorp Wietmarschen, net achter de Stiftskirche, de St. Johanneskirche, bevinden zich de begraafplaats, voormalige boerderijen en het kloostergebouw. De paden zijn omzoomd met lindebomen. Lindebomen hebben altijd een bijzondere betekenis voor mensen gehad.
Dat geldt ook voor Wietmarschen, waar al lang lindebomen voorkomen.
Eén van de oudste boerderijen in Wietmarschen, de boerderij Liening, is vernoemd naar de lindebomen die er in de 15e eeuw groeiden. De mensen die er woonden, werden Lynde of Lyndeman genoemd.
Tussen de 12e en de 15e eeuw beheerde het klooster zeven boerderijen die volledig in erfgoed waren. Eén van de boerderijen werd ook naar de lindebomen vernoemd, wat nog eens laat zien hoe belangrijk de aanwezigheid van deze bomen in het dorp was. Er werd gedacht dat lindebomen
Symbool van rechtvaardigheid, liefde, vrede en thuis. Het was een populaire ontmoetingsplaats voor de dorpsgemeenschap. Daarom werden lindebomen vaak in het centrum van een stad geplant. De hartvormige bladeren en de zoete geur maken het een geliefde boom onder geliefden. Geen wonder dat er ook een feestje werd gevierd in de schaduw van de lindeboom.
In veel Midden-Europese landen danste men onder lindebomen, vandaar de naam “dansende lindeboom”: onder de wijdverspreide bomen, speciaal aangeplant op rekjes, werd ruimte gecreëerd als podium voor de muzikanten en dansers. De dorplindeboom was vaak de belangrijkste ontmoetingsplaats in het dorp, voor het bruids- en dagbladnieuws. Er bestond ook een traditie om ‘hof’ te houden onder de lindeboom. Het zogenaamde Thing was de benaming voor Germaanse rechtszittingen, die vaak in de open lucht onder een boom, bijvoorbeeld de linde, plaatsvonden. Ook de aanplantingen in Wietmarschen op het kloosterterrein vinden hun oorsprong in deze traditie.
Ook het planten van lindebomen langs bosranden, lanen of dorpspleinen kan een bijdrage leveren aan de bescherming van bijen. De lindeboom levert dankzij de relatief late bloei, in juni (zomerlinde) of juli (kleinbladige linde), veel nectar voor bijen en andere insecten. In de tuin bloeien dan nog maar een paar andere bloemen. De typische intense geur van de lindeboom komt terug in de smaak van de honing en maakt het tot een culinaire specialiteit.
Wilt u meer weten over de vele betekenissen van de lindeboom, dan kunt u gedetailleerde informatie vinden op de website van de Universiteit van Göttingen.
In de buurt
